ŁKS ŁOCHÓW - strona nieoficjalna

Przejście z ligi siedleckiej do ligi warszawskiej było bardzo dobrym posunięciem z naszej strony. Miniony rok może nie był jakoś wybitny pod względem wymagających rywali, ale myślę, że drużyna zrobiła duży krok do przodu. Warto było poświęcić te 12 miesięcy, by już teraz rywalizować w trzeciej lidze, gdzie rywale na pewno będą stawiali nam wysoko poprzeczkę.

NAJLEPSZY MECZ

Trudno mi jednoznacznie wskazać najlepsze spotkanie, bo wystarczy spojrzeć na wyniki i naprawdę wybór nie jest łatwy. Moim zdaniem w wielu meczach pokazaliśmy się z dobrej, a nawet bardzo dobrej strony, ale niestety w każdym spotkaniu zdarzały się momenty słabsze, kiedy zawodnicy stawali i gra się nie kleiła. W jednym spotkaniu było to kilka minut, w innym nawet dwie części... Musimy to na pewno wyeliminować, bo mocniejsi rywale będą potrafili to wykorzystać.

Za najlepsze spotkanie wskażę jednak ostatni mecz z Drukarzem III Warszawa. Po rozmowie z trenerem rywali wiedziałem, że przywieźli jednak zawodników nie z trzeciego, a z drugiego zespołu, którzy na co dzień występują w drugiej lidze. Pokazaliśmy jednak, że możemy nawet takiego rywala zdominować. To było jedyne spotkanie, kiedy nie było przestojów. Każdy, kto był w danym momencie na boisku dawał z siebie wszystko. Rywale nie mieli na naszej połowie praktycznie miejsca, a przy naszej lepszej skuteczności wynik mógłby być trochę bardziej okazały. Mieliśmy sytuacje, graliśmy dobrze w piłkę. Gratulacje dla całej ekipy za to spotkanie.

NAJLEPSZY ZAWODNIK

Nie chcę nikogo wyróżniać, bo to cała drużyna zapracowała na ten sukces. Przegraliśmy tylko jeden mecz, wygraliśmy 17 - to naprawdę mówi samo za siebie. W statystykach prym wiedzie Klaudiusz Szczęsny, który strzelał gola prawie w każdym meczu, ale nie byłoby jego trafień gdyby nie podania np Bartka Snopkiewicza, Oskara Bobrowicza czy Alberta Andrasika. O Radku Garwolińskim i Patryku Sulichu naprawdę trudno powiedzieć coś negatywnego, bo stanowili mur nie do przejścia, a kiedy już ten mur się trochę kruszył to na posterunku był bramkarz Wiktor Januszewski.

Duży skok jakościowy natomiast zanotowali Karol Sulich i Gracjan Sulowski, którzy występują na bokach obrony. Naprawdę miło popatrzeć na ich akcje oskrzydlające, a w ostatnich meczach nawet gole. Po piętach depcze im Filip Molski, który z każdym tygodniem coraz lepiej radzi sobie w grze obronnej, a jego zapędy ofensywne często kończyły się asystami.

Najgorliwszym zawodnikiem muszę uznać Kacpra Kopanię, który niesamowicie szybko łapie wskazówki, a często sam wprowadza różne nowinki do swoich zagrań. Dwóch zawodników od walki z przodu, czyli Hubert Borkowski i Krystian Kosierb bardzo pomogli nam w meczach, kiedy wynik był na styku i trzeba było trochę poprzepychać się z obrońcami. W tym miejscu też nie można zapomnieć o Kubie Rzepczyńskim, który w końcu się przełamał i zaczął regularnie strzelać gole, a często to były bardzo ważne gole, dające remis lub wyprowadzające nas na prowadzenie. CAŁEJ DRUŻYNIE NALEŻĄ SIĘ WIELKIE BRAWA! Krótkie epizody zaliczyli również Przemek Garwoliński i Oskar Damętko, którzy również przyczynili się do naszego sukcesu.

PERSPEKTYWY

Od jesieni zaczynamy rywalizację w trzeciej lidze i wiemy, że żarty już się kończą. Podchodzimy z szacunkiem do każdego zespołu i wiemy, że w żadnym spotkaniu nie będzie lekko. Graliśmy już z ekipami trzecioligowymi w meczach sparingowych i pokazaliśmy, że stać nas na walkę jak równy z równym. Myślę, że lipcowy wyjazd na turniej do Wrocławia również pozwoli nam wejść na kolejny schodek i przywieźć bardzo cenne doświadczenie. Nie chcę mówić o celach na kolejny sezon, bo naszym zadaniem jest grać jak najlepiej w każdym kolejnym meczu. A jaki wynik się z tego urodzi - zobaczymy. 

• Komentarzy [0]
• czytano: [593]
• DO